Waarom hoofdletters? ANALYSE is niet slechts een concept maar een “concept van hogere orde”. Het is één van de Kennisdomeinen is die in deze vault zijn onderscheiden.
Om het kort en bondig weer te geven: door middel van analyse willen we ontdekken “hoe muziek werkt”. Analyse houdt zich bezig met algemene principes van vorm, structuur en textuur in muziek, en met diverse “iconische” vormtypen en vorm-procedures. Muziekanalyse als discipline kent een relatief korte geschiedenis die teruggaat naar de late 19e eeuw. Natuurlijk zijn er in de gehele geschiedenis mensen geweest die hebben geprobeerd muziek en de onderliggende principes ervan te begrijpen (gericht op het schrijven en uitvoeren ervan); maar als theoretische/acad#emische discipline is muziekanalyse nog relatief jong. Bij analyse kunnen we ook op zoek gaan naar de betekenis van muziek: dan betreden we het terrein van de Hermeneutiek. Is “muziek met tekst” onderwerp van ons onderzoek, dan hebben we te maken met een extra betekenislaag of betekenisdimensie. Zie ook Betekenisdriehoek Tekst en Muziek.
Bij analyse is het van belang aandacht te besteden aan de verschillende Luisterhoudingen waarmee we muziek tegemoet kunnen treden. Het vergelijken van verschillende uitvoeringen vraagt een andere mindset dan feitelijk waarnemen wat in de muziek gebeurt en willen weten hoe muziek “werkt”. Een dirigent luistert vanuit zijn/haar rol anders naar een ensemble dan een speler. Soms is het überhaupt niet de bedoeling dat er echt gericht geluisterd wordt; bij muziek die bedoeld is als “akoestisch behang” bijvoorbeeld. Of muziek die gelegenheid biedt om erin te worden “ondergedompeld”, zoals trance en minimal music.
Een goed overzichtsartikel is te vinden in Oxford Music Online: https://doi-org.access.authkb.kb.nl/10.1093/gmo/9781561592630.article.41862(KB)
https://doi-org.nlhhg.idm.oclc.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.41862(Hanze)