Een manier van zingen die (genoteerde) toonhoogtes koppelt aan solmisatienamen: Do/Ut re mi fa so la ti/si. Afkomstig van het beroemde gezang “Ut queant laxis” toegeschreven aan Guido van Arezzo. Ut qaeant laxis REsonare fibris MIra gestorum FAmuli tuorum SOLve polluti LAbii reatum (Sancte Joannes). In de huidige muziekpraktijk zijn er twee soorten solmisatie: Relatief of “movable DO” waarbij de finalistoon altijd de do is. Absoluut, waarbij de pitch-class C altijd de DO is, de pitchclass D altijd de RE is, etc. De manier van solmiseren in bijvoorbeeld de Italiaanse Solfeggi uit de partimentopraktijk van de 18e eeuw is een voorbeeld van een movable DO systeem.