Een theorie die ervan uitgaat dat elke vorm van menselijke kennis en cognitie “embodied” is, d.w.z. dat het lichaam het medium is waardoor deze kennis en cognities kunnen ontstaan en bestaan. Dus de hersenen (het brein) “ingebed” in een lichaam, dat het medium van onze ervaringen is.
Om cognitieve processen te kunnen begrijpen is het belangrijk hun relatie met psychomotorisch handelen (acties) enerzijds, en de (ver)werking van zintuiglijke prikkels uit de omgeving (receptie) anderzijds, te onderzoeken.
Daarom is embodied cognition ook verbonden met de Fenomenologie.
Belangrijke namen: Lawrence Shapiro: Embodied Cognition (2010-2019).