Etiket om een nieuwe Franse componeerstijl aan te duiden uit de periode van ca. 1310 tot in de 70er jaren van de 14e eeuw, verbonden aan de naam van Philippe de Vitry (1291-1361). Het ging bij deze “nieuwe kunst” om drie vernieuwingen:

  1. Ritmische patronen: het mogelijk maken van een onderverdeling van notenwaarden in tweeën, naast de al gebruikelijk onderverdeling in drieën
  2. De toevoeging van een nog kleinere notenwaarde dan de semibrevis, de minima.
  3. De invoering van mensuratietekens (die later in de geschiedenis zullen evolueren naar maatsoorten). Door deze vernieuwingen werd het totale ritmische beeld gevraieerder en was ook syncopering mogelijk.