Aanduiding van een methodische werkwijze binnen de Hermeneutiek om tot begrip (“Verstehen”) te komen van een (kunst)werk. Strikt genomen een “heen en weer bewegen” tussen het werk als geheel in een context (holistisch) en het werk op zichzelf tot op detailniveau. Contextualisering is altijd een essentieel onderdeel van hermeneutische analyse.