Ook binnen de semiotiek van muziek zijn er diverse stromingen/benaderingen. OMO benoemt twee algemene typen:
- structuralistisch
- semantisch/referentieel; internalist/externalist (Meyer)
Jean-Jacques Nattiez en Nicholas Ruwet vallen onder 1.;
Nattiez onderscheidt drie domeinen van muzikale activiteit:
- poietic (modes of creation)
- neutral (that which is immanent in the score)
- aesthetic (domain of the listener’s response)
Terugkerende “events” worden als representaties van een paradigma beschouwd en uitgezet op een verticale as; verwante “events” worden op een horizontale as uitgezet. Elk segment is in deze zin een “teken”.
W. Coker introduceert de term “musical gesture” (invloed van Peirce).
D. Lidov sluit ook aan bij Peirce en beïnvloedde Vladimir Karbusicky. Lidov is bekend vanwege de omkering van een veel gestelde onderzoeksvraag: “Is music a language?”, die hij omkeert tot “Is language a music?“.
R. Hatten baseert zich op M. Shapiro en komt tot de definitie van stilistische categorieën of topoi in een compositie. Zie ook Topos, topoi.
E. Tarasti introduceert de term “actoriality” verwijzend naar naar antropomorfe kenmerken (zoals “wil”, doelgerichtheid).
A. Greimas kiest een narratologische benadering, hij beĂŻnvloedt Tarasti. M. GrabĂłcz past narratieve ordening toe op muziek van Liszt. Hier is sprake van een analogie met processen in literatuur.
Gino Stefani beschrijft muzikale codes (o.i.v. Eco) in een aantal discrete typen.
Robert Samuels kiest een meer flexibele benadering.
Kofi Agawu richt zich op een meerdimensionele visie op “het teken”; met aandacht voor de wederzijdse afhankelijkheid van stylistische topoi en interne relaties.
https://doi-org.access.authkb.kb.nl/10.1093/gmo/9781561592630.article.49388 (KB)
https://doi-org.nlhhg.idm.oclc.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.49388 (Hanze) Zie ook Semiotiek Topos, topoi Topic theory