Binnen de context van Tonaliteit een proces om een andere/nieuwe Toonsoort te bereiken. Meestal wordt daarbij gebruik gemaakt van gemeenschappelijke of verwante kenmerken van de twee toonsoorten. Een voorbeeld daarvan is het Spilakkoord.
In de literatuur wordt ook een onderscheid gemaakt tussen chromatische en enharmonische modulatie. Bij chromatische modulatie is altereren van bestaande tonen van de toonladder het kenmerkende principe. Bij enharmonische modulatie gaat het om het herschrijven van tonen of een geheel akkoord door enharmonisch gelijke vorm daarvan. Bij de laatste vorm spelen symmetrische akkoorden vaak een belangrijke rol. Voorbeelden daarvan zijn het verminderd septiemakkoord, het hardverminderd septiemakkoord, de overmatige drieklank.