In algemene zin een groep van zes tonen, stapsgewijs gerangschikt, bestaande uit hele toonsafstanden en één halve toonsafstand. De herkomst van de term is te vinden in de middeleeuwse muziektheorie en muzikale praktijk. De term is sterk verbonden aan de praktijk van Solmisatie. Een belangrijke naam in dit verband is Guido van Arezzo. In de latere middeleeuwen wordt er nog een aanvullend onderscheid gemaakt tussen

  • hexachordum naturale (c-d-e-f-g-a)
  • hexachordum molle, met “zachte B” = Bes (f-g-a-bes-c-d) , oorsprong van de Franse term bémolle
  • hexachordum durum (g-a-b-c-d-e), met de “harde B”.