In AHWM worden drie typen onderscheiden:
- simple (gekoppeld aan Denis Gaultier en Elisabeth-Claude Jacquet de la Guerre)
- balanced (gekoppeld aan François Couperin)
- rounded (gekoppeld aan Haydn(!) en Jacquet de la Guerre)
A History of Western Music (10e druk) blz. 500.
De meest linkse van de rounded binary komt het dichtst in de buurt van het latere “klassieke” sonatevormtype.
Terzijde
Voor analyse schiet alleen dit schema tekort; waarom is bijvoorbeeld de simple binary form niet ook “balanced”? Ook deze heeft twee vormdelen die beide herhaald worden. Wellicht vanwege het verschil in materiaal (A vs. B)? Wordt in AHWM niet echt duidelijk toegelicht. Tevens bergt deze indeling in drie soorten binary forms een gevaar in zich: namelijk dat ze als normtypes gaan fungeren. In de muzikale praktijk zijn er vaak grijze grensgebieden die dit tegenspreken. Een verschijnsel dat zich ook voor doet bij de sonatevorm: Want wat is een “echte” sonatevorm? In Taruskin (OHWM) vinden we deze driedeling niet.