Iemand die op een hoog niveau een bepaalde vaardigheid bezit, vaak gebruikt voor musici die een instrument op zeer hoog niveau (“technisch”) kunnen bespelen, met inbegrip van zangers. De term komt op in de late 17e en 18e eeuw. In de late 18e en in de19e eeuw werd de term vooral gebuikt voor mensen die een carrière als solist nastreefden. Voor de hand liggende namen zijn Tartini, Pagannini, Liszt, Chopin.
De term werd ook in de 16e en 17e eeuw al gebruikt, maar dan vooral voor mensen die zich onderscheidden op intellectueel of artistiek terrein.