Tegenwoordig in algemene zin de aanduiding van een groot werk voor orkest. Als genre werd het belangrijk in de tweede helft van de 18e eeuw. Het woord is te herleiden tot het Griekse syn (samen) en phone (klinken). De Latijnse term symphonia werd al in de middeleeuwen en renaissance gebruikt (als synoniem van consonantie) in tegenstelling tot diaphonia (dissonantie), en door Giovanni Gabrieli en Heinrich Schütz geadopteerd als titel voor hun Symphoniae Sacrae. De term sinfonia werd in de 17e eeuw ook gebruikt voor het eerste deel van oratoria, cantates en opera’s. Als compositiegenre kent de symfonie een lange geschiedenis beginnend bij Stamitz, Haydn en Mozart en loopt door tot in de 21e eeuw.
https://doi-org.access.authkb.kb.nl/10.1093/gmo/9781561592630.article.27254 (KB)
https://doi-org.nlhhg.idm.oclc.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.27254 (Hanze)