Zie ook Consonantie en dissonantie voor de begripsbepaling.
Gaan we uit van dissonantbehandeling in tweestemmigheid, dan worden de volgende intervallen beschouwd als dissonanten:
- sekonde: 2
- kwart: 4
- septiem: 7
- none: 9 Vallen deze dissonanten “op de tel” of “op de tactus” dan is de (dalende) voortzetting van deze dissonanten in tweestemmigheid:
- 2-3 (laagste stem daalt…)
- 4-3
- 7-6
- 9-8
Passen we ze toe in de driestemmigheid, dan gelden 4-3, 7-6 en 9-8 als stembewegingen in relatie tot de baslijn of laagste stem. Ze zitten dan uiteraard in een van de twee bovenstemmen. We hebben het hier over de meest voor de hand liggende voortzettingen.
Opmerking
Er zijn (uiteraard…) situaties denkbaar dat de dissonante stem oplost terwijl de bestaande bastoon verandert (of in het geval van 2-3 een bovenstem) op het moment van de oplossing. Die laten we hier gemakshalve buiten beschouwing.
In het (modale) contrapunt worden dissonanten op de tactus consonant voorbereid en ze lossen dalend op naar een consonante klank. In de basisoefeningen van partimento wordt dit als vuistregel aangehouden. In de voorbeelden van Job IJzerman wordt daarvoor de volgende afkorting gebruikt: p - s - r: Preparation - Suspension - Resolution.