Een muzikale textuur waarin het klankbeeld wordt bepaald door horizontale lijnen in de stemvoering (ook en vooral in de baslijn!), waarbij het lastig of niet mogelijk is om de gebruikte harmonieën functioneel te verklaren. Een voorbeeld: het tweede gedeelte van het 1e thema uit de vierde symfonie van Brahms, of de Mazurka in F# mineur van Chopin (dalende chromatische sequens).